Enkele vastgoedbedrijven en particuliere eigenaren vochten het decreet aan omdat ze het als een onrechtmatige beperking van hun eigendomsrecht beschouwen, alsof ze onteigend worden. Het Hof oordeelde echter dat er geen sprake is van een onteigening, maar van een rechtmatige regulering van eigendom in het algemeen belang. Het Hof benadrukte ook de mogelijkheid om een vrijgaveprocedure te starten.
Daarnaast was er ook kritiek op het gebrek aan een adequate milieueffectrapportage of inspraakmogelijkheden. Het Hof stelde dat het decreet geen bestemmingswijziging inhoudt die een voorafgaande milieueffectrapportage vereist en dat het recht op inspraak niet geschonden is. Volgens het Hof biedt het decreet juist meer duidelijkheid en het verklaarde alle aangevoerde middelen ongegrond.
“Met dit decreet willen we bewuster omgaan met de schaarse ruimte die ons nog rest. Zo kunnen we in de kernen inzetten op kwalitatieve verdichting met ook ruimte voor groenblauwe-dooradering. Enkel op slecht gelegen locaties, ver van een voorzienende kern zetten we een rem op de inname van open ruimte. 15.935 hectare woonreservegebied is niet gestolpt en het Vlaamse Regeerakkoord stelt ook dat goed gelegen woonreservegebieden geactiveerd kunnen worden om tegemoet te komen aan de woonbehoefte,” stelt Van Looy gerust.
